پشت حرف های یک مرد …
پشت نوازش ها …
سرزنش ها …
پشت تمام نگاه های معنی دارش …
پشت سکوتش …
پشت لبخند های پراز رازش …
عشقی است پنهان تر از محبت زنانه …
❤مــن❤
اخـــم کردن تـــو رو
به خنـــدیدن با کســی دیــگه عوض نمیکــنم…
❤مــن؛❤
روزای سخــت با تـــو رو
با روزای خــوب کنار کســی دیگه عــوض نمیکــنم…
❤مــن؛❤
حـتی نداشــته هایــت را
با داشتــه های کسـی دیگه عــوض نمیکنــم…
❤مــن؛❤
حتــی اگه نباشــی هم
جاتـــو با کســی عوض نمیکنــم…
نمىدانید؛
واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى سیاهى چادرم،
دل مردهایى که چشمشان به دنبال خوشرنگترین زنهاست را مىزند.
نمىدانید چقدر لذتبخش است وقتى وارد مغازهاى مىشوم و مىپرسم: آقا! اینا قیمتش چنده؟
و فروشنده جوابم را نمىدهد؛ دوباره مىپرسم: آقا! اینا چنده؟ فروشنده که محو موهاى مشکرده زن دیگرى است و حالش دگرگون است، من را اصلاً نمىبیند. باز هم سؤالم بىجواب مىماند و من، خوشحال، از مغازه بیرون مىآیم.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى مردهایى که به خیابان مىآیند تا لذت ببرند، ذرهاى به تو محل نمىگذارند.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى شاد و سرخوش، در خیابان قدم مىزنید؛
در حالى که دغدغه این را ندارید که شاید گوشهاى از زیبایىهاتان، پاک شده باشد و مجبور نیستید خود را با دلهره، به نزدیکترین محل امن برسانید تا هر چه زودتر، زیبایى خود را کنترل کنید؛ زیبایى از دست رفتهتان را به صورتتان باز گردانید و خود را جبران کنید.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى در خیابان و دانشگاه و... راه مىروید و صد قافله دل کثیف، همراه شما نیست.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى جولانگاه نظرهاى ناپاک و افکار پلید مردان شهرتان نیستید.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى کرم قلاب ماهىگیرى شیطان براى به دام انداختن مردان شهر نیستید.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى مىبینى که مىتوانى اطاعت خدایت را بکنى؛ نه هوایت را.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد وقتى در خیابان راه مىروید؛ در حالى که یک عروسک متحرک نیستید؛ یک انسان رهگذرید.
نمىدانید؛ واقعاً نمىدانید چه لذتى دارد این حجاب!
خدایا! لذتم مدام باد
.
دلتنگ که میشم ....
میشینم پای سیستم
گوشیمو میزارم و شروع میکنم به گوش دادن موزیک
چشامو میبنـــدم ، حس ام رو زیر زبونم مزه مزه میکـــنم و ...
راهی میشم توی کوچه های خاطرات
توی هر کوچه که قدم میزارم ، یاد یکی از خاطره هام میافتم
آروم آروم قدمهامو بر میدارم تا مرورشون کنم
اگه این خاطرات نبود
همین نفسی که به زور بالا میاد ، دیگه بهونه ایی نداشت واسه بالا اومدن
دیشب را تا صبح بدنبالت گشتم
لابه لای تمام خاطرات گذشته...
تمام خوبهایم را ورق زدم...
لحظه به لحظه اش را...
رد پایت همه جا جاریست...
اما...
دوباره تکرار داستان همیشگی
نبود تو و انتظار من...!!!
امروز را هم دوباره دنبالت می گردم......مثل همه روزهای نبودت!!!
امروز هم سراغت را از تمام برگ ها می گیرم...!
شاید برگی را از قلم انداخته باشم!
زن آزاد می شود...
اما نه با کتاب و دانش و ایجاد فرهنگ و روشن بینی و بالارفتن سطح شعور و سطح احساس و سطح جهان بینی...
بلکه با قیچی!
قیچی شدن چادر!
زن یک باره روشنفکر می شود!
و مرد با سکوت در قبال عریانی زن روشنفکر می شود!
این آزادی و روشنفکری که شما می گویید همسایه جهل و عقب ماندگی و ضد زن است.
من شکایت دارم...
از آن ها که نمی فهمند چادر مشکی یادگار مادرم زهراست
از آن ها که به مسخره می گیرند قـداسـتِ حجابِ مادرم را؛
چـــــرا نمی فهمی؟
این تکه پارچه ی مشکی، از هر جنسی که باشد...
حـــُرمــت دارد ...!
روی تخته سنگی نوشته شده بود : اگر جوانی عاشق شد چه کند ؟
من هم زیر آن نوشتم : باید صبر کند .
برای بار دوم که از آنجا گذر کردم زیر نوشته ی من کسی نوشته بود : اگر صبر نداشته باشد چه کند ؟
من هم با بی حوصلگی نوشتم : بمیرد بهتر است .
برای بار سوم که از آنجا عبور می کردم ، انتظار داشتم زیر نوشته من نوشته ای باشد ، اما ...
زیر تخته سنگ ، جوانی را مرده یافتم !
دختر : یعنی چی خسته شدی ؟
پسر : خسته شدم از دوستی باهات.... نمیتونم !
دختر : مگه نمیگفتی عاشقمی؟
نمیگفتی هیچوقت ترکم نمیکنی؟
پسر : من دیگه نمیخوام دوست باشیم بروووووو ....
دختر : چرا مگه من چیکار کردم ؟
پسر : بزرگنرین کار ممکنوووووو!
عاشقم کردی ... عاشق خودت !!
برو...برو با دنیای مجردیت خداحافظی کن...
میخوام خانومم بشی...همسرم...تک بانوی خونم نه دوستم !!!
به سلامتی همچین پسری...
