درجریان زندگیمی....

ﺯﻧﺪﮔﯽ

 ﮐﻠﺒﻪ ﺩﻧﺠﯽﺳﺖ که در نقشه خود

ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ روب خیابان دارد

ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ عجین است و

ﮔﻬﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ،گاه خشک است

ﮔﻬﯽ ﺷﺮ ﺷﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩ، 

ﺯﻧﺪﮔﯽ

ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ چشمان توست

ﮐﻪ ﺩﺭ آﻥ

 ﻗﻮﺱ ﻭ ﻗﺰﺡ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺍﺭد، 

ﺯﻧﺪﮔﯽ

 آﻥ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﺍﺳﺖ ک تومی بویی

ﯾﮏ ﺳﺮآﻏﺎﺯ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ،

 ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭد

 زندگی کن 

ﺟﺎﻥِ ﻣﻦ سخت نگیر

ﺭﻭﻧﻖِ ﻋﻤﺮِ ﺟﻬﺎﻥچند صباحی گذر است

ﻗﺼﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ برگی از

 ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍﺯ ﺑﻘﺎﺳﺖ

ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ...گل اگر می میرد 

ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩرنگ خزان میگیرد

ﻫﻤﻪ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ؛ 

ﺟﺎﻥ ﻣﻦ

ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ

ﺯﻧﺪﮔﯽ

 ﮐﻮﭺ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ  

ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ

ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ