برای رسیدن ب کبریا...

خدای من…

تو را بخشنده پنداشتم و گنه کار شدم،

تو را وفادار دیدم و بی‌وفایی نمودم ولی هر کجا که رفتم سرشکسته بازگشتم.

تو را گرم دیدم و در سرد ترین لحظات به سراغت آمدم.

تو مرا چه دیدی که همچنان بخشنده

 و توبه پذیر و مشتاق بنده‌ات ماندی؟

 

زنگ تفریح...

خدا مرحم تمام دردهاست.

هر چه عمق خراشهای وجودت بیشتر باشد

خدا برای پر کردن ان 

بیشتر در وجودت جای میگیرد

 

یکرنگ بااااش....

 

یکرنگ بمان ... 

حتی اگر در دنیایى زندگی می کنی که ...

 مردمش براى پررنگ شدن حاضرند هزار رنگ باشند .

دخترم اونم مذهیش...

یه دخترمذهبی باید خودشو فقط برا شوهرش لوس کنه

یه دخترمذهبی باید تو خیابون دست آقاشونو بگیره

یه دخترمذهبی باید لباساشو با نظر شوهرش بگیره

یه دخترمذهبی باید تو کاراش از شوهرش کمک بخواد

یه دخترمذهبی باید صفحه ی گوشیش عکس شوهرش باشه

یه دخترمذهبی باید وقتی باشوهرش پشت موتور میشینه

 از پشت آقاشونو نگه داره

یه دخترمذهبی باید وقتی شوهرش داره نماز میخونه

سریع چادرشو بذاره سرش و

به شوهرش اقتدا کنه

زندگی مشترکمان

با یاد خدا دفٺـر اگر باز ڪنیم

سهل ‌اسٺـــــ ڪہ عاشقانہ پرواز ڪنیم

از فاطمہ(س) و علے(ع) مدد مےگیریم

تا زندگے مشٺـرڪ آغاز ڪنیم

میااااام...

حس خوب زندگی...

حس خوب زندگی یعنی من باشم پیش تو....

چادر مشکی خود را "ست" کنم با ریش تو....

پسر مذهبی ...

 یه پسر مذهبی باید

 

 یه پسر مذهبی باید به حضرت زهرا بگه مادر

 یه پسر مذهبی باید مداحی بلد باشه

 یه پسر مذهبی باید بده ریشش رو خانومش مرتب کنه

 یه پسر مذهبی باید وقت و بی وقت به زنش بگه "خانومی میدونی چقدر دوست دارم؟"

 یه پسر مذهبی باید اسم زنش تو گوشیش باشه خانومم

 یه پسر مذهبی باید وقتی خانومش داره غر میزنه بشینه و فقط نگاهش کنه...

 دفاع نکنه...چیزی نگه فقط نگاهش کنه...

 اخرشم با یه لبخند بگه حالا اماده شو ببرمت بیرون از دلت دربیارم...

    

                    

 

.

مذهبی...

مینویسم ازعشق بین زوج های مذهبی....

مینویسم از محبت هایی که اساسش عشق به خداست...

غفلت از من بچه مذهبی هست ...که نگذاشتم دیده شوم....

کسی عشق های آسمانی ما را ندیده....

مینویسم تا بدانند عشق اصلی مال ما بچه مذهبی هاست ..

نه آن عشق های پوچ خیابانی....

کاااااش

 کـــــاش؛

  کـــســــی یــــاد مـــعــلـــم‌هـایـمــان مـی‌داد...

  اول مـهـری

  شـغــل پـدر‌هـا را نـپــرسـنـد؛

  وقـتـی هـنـوز احـتـرام بـه هـمـه‌ ی شـغـل‌هـا را؛

  و افتخـار بـه همه‌ ی پـدر‌ها را ،یاد دانش آموزانشان نداده‌اند!

  حـالا قصه ‌ی چشمان یـتـیـمی که نـم می‌ خـورد، بـمانـد...